Verkiezingen - Paul in Nederland - Maritza Ziek

VERKIEZINGEN
In mei worden in het gehele land de gemeentelijke en provinciale verkiezingen gehouden.
Dan worden burgemeesters, wethouders en provinciale senatoren rechtstreeks gekozen.
De dominicanen maken van de verkiezingen altijd een spektakel.
Er wordt van alles gedaan om stemmen te winnen.
Men deelt voedselpaketten uit aan het arme deel van de bevolking.
Alleenstaande moeders met kinderen worden in een sporthal uitgenodigd en krijgen cadeaus uitgedeeld.
Koelkasten, wasmachines, gasfornuizen, gasflessen en magnetrons om maar wat te noemen worden dan onder luid gejuich in ontvangst genomen.
Uiteraard wordt er na afloop flink gefeest.
Ook worden door de diverse politieke partijen feesten georganiseerd waar bekende artiesten komen optreden.
In deze maand rijden er kleine vrachtauto's door de straten met keiharde muziek die door de gigantische boxen komt denderen.
De juichende en hossende menigte gaan daar met auto's en alles wat rijd in kolonne achteraan.
Soms kan het er hard en ruig aan toe gaan wanneer aanhangers van concurrende partijen elkaar tegenkomen en op de vuist gaan.
Het is ook heel gewoon wanneer hier dodelijke slachtoffers bij vallen.
Dat is voor ons Nederlanders nauwelijks voor te stellen dat we bijvoorbeeld voor Jan Petertje of Woutertje Bos een partijtje gaan lopen knokken.
De dag van de verkiezing zelf wordt op zondag gehouden.
Dit om er zeker van te zijn dat iedereen kan gaan stemmen en niet belet wordt vanwege werkzaamheden.
Als de uitslag bekend is geworden organiseren de winnende partijen in de verschillende plaatsen een groots volksfeest met gesponserd en dus goedkoop bier.
Dan is het dus weer feesten geblazen met zijn allen !!


PAUL IN NEDERLAND
Paul is in juni, juli en augustus in Nederland geweest.
Maritza bleef op de Dom.Rep. omdat ze de eigenaresse van de paardenstallen waar ze werkt 3 maanden ging vervangen.
Ook zou haar jongste ( zwangere ) dochter Zayenne in die periode voor 5 weken overkomen om lekker uit te rusten en om vakantie te vieren ( door omstandigheden werden het drie weken ).
Van die weken dat ze samen waren hebben beiden, zoals tot nu toe elk jaar al gebruikelijk was, weer flink genoten.
Omdat Maritza 's morgens werkte bij de manege hebben ze voornamelijk 's middags en 's avonds leuke dingen gedaan.Dit jaar heeft Paul in Nederland praktisch alles per fiets gedaan.
In totaal ongeveer 2000 kilometer afgelegd op het stalen ros.
De langste afstanden van rond de 125 kilometer per dag waren van Veenendaal naar Eindhoven en van Lage Mierde naar Veenendaal.
Verder zoals gebruikelijk naar het zomercarnaval in Rotterdam en Arnhem.
Ook op de fiets naar Amsterdam om een vriend uit Canada te ontmoeten en direct de huldiging van het Nederlands elftal door de Amsterdamse grachten te zien.
Erg makkelijk om per fiets door de hele stad te kunnen gaan dwars door de feestende mensenmassa heen.
De ritten van Alphen aan den Rijn naar Veenendaal en/of vice versa zijn altijd leuk vanwege de afwisselingen in landschappen, door uitgestrekte polders en bossen.
De Utrechtse Heuvelrug en de Veluwe doorkruisen is weer een belevenis vanwege de vele herten en ander wild dat je daar tegenkomt.
Natuurlijk dit jaar met het hele gezin Kluivers praktisch alle wedstrijden van het WK voetbal gevolgd.
Een goedgeslaagde familie BBQ stond dit jaar ook op de kalender.
Ook naar een aantal oefenwedstrijden geweest van oa. de voetbalclubs AVV Alphen - ARC en UVS.
Door alle bezigheden en het lange verblijf in Veenendaal dit jaar helaas weinig vrienden en kennissen gezien.
Volgende keer maar beter plannen en organiseren ruim vantevoren want ondanks 3 maanden is de tijd ongemerkt snel voorbijgegaan.


MARITZA ZIEK
Maritza kreeg in augustus last van een blaasontsteking.
Na de gebruikelijke medicijnkuren was deze ontsteking onder controle maar ze bleef pijn houden in buik en onderbuik.
Haar gynaecoloog kon na een aantal onderzoeken zoals sonografie, mammografie, bloed-urine en ontlasting onderzoeken niks vinden behalve wat restanten van de blaasontsteking.
Vervolgens zijn we verder gegaan met een andere arts die gespecialiseerd is op het gebied van maag en darmen.
Maritza is begin september 3 dagen lang opgenomen geweest in het ziekenhuis in onze woonplaats, en alle onderzoeken gedurende deze 3 dagen hebben ook niets opgeleverd behalve een hoop lichamelijke ongemakken.
Omdat de pijn bleef aanhouden zijn we naar een ander ziekenhuis gegaan in de dichtstbijzijnde grote stad Santiago.
Ook hier geen resultaten voor wat betreft bloed-urine en ontlasting onderzoeken.
Het eerste verdere diepgaande onderzoek werd gedaan met behulp van de CT Scan.
Het werd nog steeds niet echt duidelijk wat er nu aan de hand was, de dokter had wel iets gezien wat hem niet beviel maar kon niet vaststellen wat het precies was.
De volgende stap was het uitvoeren van een gastroscopie.
Wederom werd er niks geks gevonden, alles functioneerde normaal zonder afwijkingen.
Direct na het uitvoeren van de gastroscopie werd besloten om te opereren in de onderbuik waar al de tijd de pijn vandaan kwam.
Tijdens deze operatie op 30 september werd eindelijk de juiste diagnose gesteld en de voor iedereen wel bekende "zwarte bladzijde" is voor ons werkelijkheid geworden.
Er is sprake van een tumor op het buikvlies.
Verder operatief ingrijpen door middel van het verwijderen van de tumoren was niet mogelijk omdat er teveel plekken aanwezig waren.
Wel werd er 2 liter vloeistof uit buik en onderbuik verwijderd wat zich overigens na 2 dagen alweer op dezelfde plek genesteld had.
Weggenomen weefsel werd op kweek gezet en we moesten 5 dagen wachten op het weefselonderzoek dat moest vaststellen om welk type kanker het gaat en waar de bron zich bevindt waar alles vandaan komt.
Na 5 dagen eindeloos afwachten was de uitslag van de afdeling pathologie beschikbaar en werden we direct doorgestuurd naar het volgende ziekenhuis gespecialiseerd in chemokuren.
Hier werden vervolgens nog een aantal bloed- en urineonderzoeken gedaan alsmede een sonografie.
Hieruit bleek dat de oorsprong van de tumor van een van de eierstokken afkomstig is.
Direct na deze constatering is er op 8 oktober begonnen met de eerste van de in totaal 6 chemokuren.
In de praktijk betekent dit dat Maritza in het ziekenhuis poliklinisch via een infuus de kuur krijgt toegediend waarna ze naar huis kan om te herstellen.
Na 3 weken herstelperiode volgt de tweede kuur zodat het gehele proces van chemokuren 18 weken in beslag gaat nemen.
Na elke chemokuur wordt na 10 dagen het bloed onderzocht in hoeverre de medicijnen zijn aangeslagen. Afhankelijk van deze resultaten wordt de samenstelling van de medicijnen voor de volgende kuur aangepast.
Na afloop van de 6 kuren zal nog een operatie volgen om de eierstok te verwijderen alsmede de overgebleven restanten van de tumor.
Doordat er verder niks bijzonders is gevonden in alle urine en ontlastingonderzoeken is het positieve aspect dat er intern in de verschillende organen zoals o.a. maag, milt, alvleesklier,nieren, galblaas, galbuis, aorta en darmen niks aan de hand is. Deze organen zijn allen intern onaangetast er werken naar behoren zonder afwijkingen.
Bij de laatste sonografie is dit bevestigd. Het slechte nieuws is echter dat er wel een klein vlekje is geconstateerd op de lever.
Er is veel vloeistof aanwezig in de buikholte, dit bemoeilijkt een heldere en scherpe analyse van met name de lever.
De slechte cellen in deze vloeistof blokkeren het "drainage systeem" in de buikholte waardoor de buik opgezet is.
Het is mogelijk dat door de eerste of volgende chemokuren deze cellen vernietigt worden waardoor de blokkade opgeheven wordt en de vloeistof afgevoerd kan gaan worden via de natuurlijke weg.
Daarna zal er wederom een sonografie gedaan worden om een beter beeld te kunnen krijgen van de lever.
Zoals het er nu voorstaat zullen de eerste 2 of 3 chemokuren gedaan worden op de Dom.Rep. waarna het vervolg van het genezingsproces in Nederland zal gaan plaatsvinden.
Afhankelijk van het verloop van de eerste 2 of 3 chemokuren en de fysieke gesteldheid van Maritza zullen we eind November of begin December terug in Nederland zijn.
De voorbereidingen voor deze kerugkeer zijn inmiddels begonnen.
We zijn optimistisch, positief, vastberaden en met een ijzeren wilskracht klaar voor het gevecht dat gaat komen.